Ruim een half jaar weten we nu dat mijn moeder Alzheimer en Lewy body dementie heeft. Deze maanden zijn misschien wel de mooiste, zwaarste, verdrietigste en meest liefdevolle maanden van mijn leven geweest. Ikzelf, en wij als gezin, rollen van ongeloof in acceptatie en van blijdschap in verdriet. Zo trots ben ik op mijn moeder, hoe ze haar schouders eronder zet en zich niet uit het veld laat slaan. Trots ben ik op mijn vader, hoe hij de zorg organiseert en vaak vol liefde naar mijn moeder kijkt. Trots ben ik op mijn broertjes, die grote lummels, met wie ik mij zo intens verbonden voel.

Lieve mama, zo trots ben ik op jou en op ons. Je bent open over wat je denkt en voelt en geeft je grenzen aan. Meer dan ooit weet je wat jij wil en wat belangrijk is voor jou. Je wil in een omgeving zijn waar er wat te lachen valt. Waar de sfeer goed is, je bondjes met mensen kunt sluiten en waar je eigenwijs en recalcitrant kunt zijn. Die ontremming staat je goed.

Ik raak jou langzaam kwijt in een grote wolk van hersenmist. Tegelijkertijd ben je dichterbij dan ooit. Onze moeder-dochterband is altijd hecht geweest. Voor mijn verjaardagen schreef jij mij vaak kaartjes waarop stond hoe trots je bent dat ik van jou een moeder heb gemaakt. Wij zijn het vrouwenteam in ons mannengezin en die band die blijft, met of zonder woorden. En ook straks als jij er niet meer bent, beloof ik dat jij bij mij blijft. Dat je er bent in alle keren dat ik mijn kinderen laat spijbelen als ze een dagje geen zin in school hebben. In de keren dat ik stageverslagen uit mijn duim zuig om een dagje met ze te gaan winkelen en de keren dat ik stiekem pakken Magnums met ze in de auto opeet. Tijdens alle spelletjes waarbij ik vals speel en tijdens alle ijsjes die ik eet ben jij bij mij.

Voor mijn moeder zijn de vooruitzichten niet goed. Ondanks dat het proces van aftakeling en rouw ook mooie kanten kent, had ik er natuurlijk alles voor over gehad om mijn moeder langer bij ons te hebben. Onderzoek naar dementie is van groot belang om in de toekomst iets aan deze vreselijke ziekte te kunnen doen. Steun daarom de actie van mijn broer en daarmee de toekomst van mensen met dementie.